Je bent goed genoeg!

Je studeert en oefent om ergens beter in te worden. Dat is prima! Onderzoek heeft uitgewezen dat je een gelukkiger  mens wordt wanneer je het beste uit jezelf probeert te halen. Toch is het ook een valkuil, want wanneer ben je goed genoeg?

Perfectionisme

Ik heb het er al eens eerder in een blog over gehad: perfectionisme. Ik ben jarenlang zelf een perfectionist geweest en vond dat van mezelf een goede eigenschap. Alles wat ik deed moest perfect en pas dan was ik tevreden over mezelf. Het heeft me uiteindelijk een burn-out opgeleverd; dat was een harde les. En zelfs toen viel het kwartje nog steeds niet echt. Wel dat ik minder moest gaan doen, maar hoe? Pas jaren later legde ik echt de link tussen mijn onzekerheid en mijn hang naar perfectionisme. Of liever gezegd, toen durfde ik pas echt aan mijzelf toe te geven dat ik zo streng voor mezelf was omdat ik bang was om te falen en daardoor afgewezen te worden. Het was in de loop der jaren erin geslopen en zo gewoon voor mij dat ik het zelf niet zag. Vooral bij het maken van muziek voelde het alsof ik geen fouten mocht maken: ik had immers een conservatorium opleiding, was keurig afgestudeerd, dus moest ik alles ook kunnen. Dit alles resulteerde in podiumangst.

Goed genoeg?

Als je jezelf een beetje herkent in dit verhaal, kan ik je dit boek aanraden:
“De kracht van kwetsbaarheid” door Brené Brown
Een citaat uit dit boek:
“Door de manier waarop je bent opgevoed of waarop je in de wereld staat, heb je bewust of onbewust je eigenwaarde gekoppeld aan de manier waarop je product of kunstwerk wordt ontvangen. Simpel gezegd: als het in de smaak valt, dan ben je waardevol, zo niet, dan ben je waardeloos.”
Om het risico uit de weg te gaan, vind je jezelf niet goed genoeg. Pas wanneer je perfect bent, zal je pas in staat om dat optreden te doen. Helaas! Laat mij je uit de droom helpen: je zat nooit perfect worden, niemand zal ooit perfect worden!
Wanneer je wacht met optreden totdat je perfect bent, zal je dus nooit het plezier ervaren en de voldoening die het geeft wanneer je mensen met je muziek blij maakt. Je ontzegt jezelf ( en anderen! ) daardoor veel moois, waar je later misschien wel veel spijt van krijgt. 

Perfectie is een als een ster aan de hemel

De boodschap is dan ook: streef naar perfectie, maar accepteer tegelijkertijd dat het nooit perfect zal worden. Een mooie uitspraak die ik hierover hoorde: laat je leiden door perfectie als een ster aan de hemel en niet als een verre kust.
Of, zoals Brené Brown zegt: Heb de moed om niet perfect te willen zijn!
Is dat gemakkelijk? Nee, zeker niet! Ook dit is een kwestie van veel oefenen, jezelf blijven voorhouden dat het goed is dat je doet waarvan je in je hart weet dat je het moet doen. Steeds weer de moed bij elkaar schrapen en steeds een beetje sterker worden door vallen en opstaan. Niet gemakkelijk, wel heel waardevol!

Een paar tips tot slot:

Begin klein

Laat het eerst horen aan de mensen die je volledig vertrouwt. Mensen waarvan je weet dat, hoe je ook verprutst, ze toch wel van je houden en je altijd zullen steunen.

Wees trots op jezelf

Of het goed gaat of niet, het voornaamste is dat je de moed hebt getoond om het te doen.

Blijf volhouden

Blijf studeren, blijf optreden. Je zult steeds beter met de druk om kunnen gaan en er steeds meer plezier aan beleven. En als er een keer een misser tussen zit: gewoon weer doorgaan!

Wil je nog meer tips over dit onderwerp? Lees dan: http://muziekstudio-legato.nl/hoe-perfectionistisch-ben-jij/

Veel plezier met studeren en optreden!