Toch niet zo moeilijk als gedacht!

Aan een nieuw stuk beginnen wat er moeilijk uitziet, kan een flinke uitdaging zijn. Je helpt jezelf door er eerst even rustig de tijd voor te nemen om te kijken wat er allemaal in gebeurt. Want hoe meer je erover weet voordat je gaat spelen, hoe beter het spelen gaat!

Deze week gaf ik les aan een jongen van 8 jaar. Hij is altijd heel enthousiast en doet goed zijn best. Nadat hij de liedjes had laten horen die hij geoefend had, gingen we kijken naar het volgende liedje in het boek. Dat zag er best moeilijk uit!

Nadat we hadden gekeken hoe hij zijn handen moest neerzetten en welke noten er in het stukje voorkomen, ging hij het proberen te spelen. Dat was een hele klus, maar hij kwam er wel doorheen. Hij eindigde met een diepe zucht!

“Wat valt je op in dit liedje?” vroeg ik hem. Ik zag hem aandachtig naar zijn boek kijken, en na een stilte zij hij: “Nou… er is eigenlijk wel veel hetzelfde. Regel 1 en 2 beginnen hetzelfde en regel 3 en 4 zijn hetzelfde als regel 1 en 2, alleen komen er noten bij in de rechterhand!”

Slimme knul! Hij sloeg de spijker op zijn kop!

Ik: “Wil je het nog een keer spelen?”

Hij, met een zucht: “Nou eigenlijk niet…”

Het valt ook niet mee om je zo in te spannen als je net thuis bent van een drukke dag op school. Daar heb ik alle begrip voor en ik zal nooit veel aandringen. Iedereen mag zijn/haar eigen grenzen aangeven en die respecteer ik. Maar ik wil wel altijd graag weten wat er op zo’n moment in die leerling omgaat.

Ik: “Oké…, waarom wil je dat niet?”

Hij: “Nou, het is best moeilijk!”

Ik: “Ja, toen je het net speelde, vond je het best moeilijk. Nu weet je wel veel beter dan daarnet hoe het liedje gaat. Of denk je van niet?”

Ineens veranderde zijn gezicht van moedeloos naar enthousiast, en zei hij vrolijk: “Ja, dat is zo! Ik ga het nog een keer proberen!” En gelijk begon hij weer te spelen.

Deze keer ging het zeker 2 tot 3 keer zo snel, en maakt hij veel minder vergissingen. Eigenlijk vond hij het toch niet zo’n moeilijk liedje. Het ging hem zelfs zo goed af, dat we er nog een nieuw liedje bij hebben gedaan om te oefenen. Bij dat 2e nieuwe liedje had hij het slim bekeken.

Hij: “Oh, ik zie het al: de regels eindigen precies hetzelfde! En het begin van de 1e en de 2e regel zijn eigenlijk hetzelfde, maar dan achterstevoren!”

Prachtig, daar word ik vrolijk van!!