Struikelblokken: zo overwin je ze!

In deze blog vertel ik je een heel eenvoudige en gemakkelijke manier om ervoor te zorgen dat je struikelblokken overwint. Maar ook waarom het soms niet werkt, en de oorzaak ervan.

 

Een lastig stuk

Tijdens een pianoles afgelopen week, wilde een leerling een stukje laten horen waar ze al een tijdje mee bezig was. Vooraf vertelde ze dat het soms heel goed ging, maar andere keren ook weer helemaal niet. Het was voor iemand van haar niveau dan ook een lastig stuk, dus dat verbaasde me niet.

Uit het hoofd

Ze begon te spelen en al snel werd het duidelijk dat dit zo’n moment was waarop het niet echt wilde lukken. Ze speelde de eerste regel een paar keer en wat mij direct opviel was een fout die ze steeds weer maakte. Blijkbaar was dit niet de eerste keer dat mij dat opviel, want ik had er al met potlood een cirkel omheen gezet. Ze vertelde dat ze ook bezig geweest was om het uit haar hoofd te spelen. Ik vroeg haar dat eens te laten horen. Prompt speelt ze de eerste regel uit haar hoofd; maar dan zonder de bewuste fout! Toen ik haar vertelde wat me opgevallen was, verbaasde dat haar zelf ook. Hoe kan dat?

Het rode potlood

Als je zoals ik al meer dan 25 jaar lesgeeft, weet je aardig wat foefjes om je fouten te verbeteren. Een ervan, die ik veel gebruik is een hele simpele maar zeer effectieve: het potlood! Het liefst een rode, die valt lekker op. Als je een stuk aan het studeren bent en je maakt steeds dezelfde fout, ondanks dat je wel weet hoe het moet, dan werkt dit prima: Omcirkel waar het fout gaat, zet er een uitroepteken bij, teken een brilletje (zoals een docent van mij vroeger bij mij wel deed), maakt niet uit wat, als het maar goed opvalt!

 

Hoe werkt het

Waarom het werkt is simpel: je ziet nu veel eerder waar het meestal fout gaat en hebt dan nog de tijd om eraan te denken hoe het wel moet, terwijl je eerst de fout pas merkte op het moment dat je hem maakte! Je herstelt de fout dus eigenlijk voordat je hem maakt. Handig! Zorg dus dat je altijd een rood potlood bij de hand hebt als je aan het studeren bent!

Waarom werkte het nu dan niet?

Bij de leerling waar ik het eerder over had, werkte het dus niet! Of liever gezegd werkte het niet helemaal zoals je in eerste instantie zou verwachten…. Zij speelde het stuk al langer en daardoor voor een groot deel op routine en echt kijken naar de noten doe je dan eigenlijk niet meer. Het notenbeeld is meer een soort van “geheugensteuntje” geworden en je kijkt vooral naar de volgorde van de muzikale zinnen. De aantekening die er staat zie je dan over het hoofd, met als gevolg dat je het toch nog fout doet.
Toen ze uit haar hoofd ging spelen ging ze veel meer op haar gehoor spelen. Ze wist hoe het moest klinken en toen ging het wel goed! In zo’n geval heb je dus al zoveel van het stuk in je hoofd zitten dat de noten meer een belemmering dan een hulpmiddel zijn!

Conclusie

De moraal van het verhaal (een beetje ouderwets, maar klinkt wel leuk vind ik! Weer eens wat anders dan “tips” ;))
1. Zorg dat je bij een nieuw stuk eventuele fouten snel opspoort en zet daar met rood potlood een aantekening bij. Hoe langer je wacht, hoe minder het effect.
2. Wanneer je een stuk al langer speelt, ga er dan aan werken om het uit je hoofd te doen. Je verlegt dan je aandacht van je ogen naar je oren, en dat zorgt ervoor dat je mooier muziek maakt!

 

Veel studeerplezier!